Maandag 29-02-2016

Zo zeg. Ik kan het niet helpen, ik ben poepie chagrijnig opgestaan vanmorgen. De hele reis heb ik nog niet zó slecht geslapen als vannacht. Er is veel regen gevallen vannacht, wat op zichzelf staand natuurlijk helemaal geen probleem is sterker nog ik vind het tof om dat toch ook nog te hebben meegemaakt hier.. Maar door de regen is er een kortsluiting ontstaan in het hotel waardoor de stroom is uitgevallen. In onze kamer betekende dat dat de airco (en ventilator) het niet meer deed maar de ramen van het kleine slaap hokje konden niet open dus binnen de kortste keren was het ontzettend benauwd. Ik werd lekgeprikt door muggen, ondanks de DEED dus ik moest mijn bedekkende kleding aanhouden. Midden in de nacht ben ik naar beneden gelopen om met de eigenaar te praten maar die beste man bleef me alleen maar schaapachtig aankijken en snapte te ballen van wat ik zei. Ik heb op der rand van mijn bed de tijd uitgezeten en ben nu ontzettend moe.

In mijn chagrijnige emotie was ik van plan om even een flinke klaagzang te geven aan de hoteleigenaar maar toen het tijd was kwam mij met zijn vrolijke glimlach de hoek om en hielp hij ons enthousiast met het van de trap af slepen van onze koffers. Beneden kan ik het niet meer opbrengen om tegen deze vriendelijke meneer boos te doen dus besluit ik mijzelf te vermannen. De eigenaar heeft een riksja voor ons geregeld en zo zitten we om 6 uur vanochtend voor de laatste keer in een riksja. De chauffeur brengt ons naar de dominestic ipv de internationale luchthaven dus we moeten ook nog een stuk lopen voordat we goed zitten. Na een half uurtje wachten mogen we inchecken. We hebben onze koffer voor de zekerheid extra geseald omdat er ook een hoop spullen van Miriam en Aneesh in zitten die ze in NL willen verkopen voor Manna-Home. Op de heenweg hadden we allebei rond de 20 kilo en nu zitten we rond de 29 kilo per koffer dus we hebben heel wat kilo's extra. Gelukkig kunnen we deze bij het inchecken op de band achterlaten en verder lopen met onze lichte handbagage. Ik ben nog steeds heel moe maar inmiddels niet meer chagrijnig. Ik heb besloten dat het zonde is om mijn laatste dag daardoor te laten verpesten.

We vliegen, net als op de heenweg, eerste naar Dubai waar we even moeten wachten en daarna door naar Amsterdam. Emirates is de vliegmaatschappij en daar hadden we de heenweg een zeer goede indruk van dus deze reis is ook zo voorbij..
In Dubai zoek ik een plekje achter een paar bankjes en val ik voor een uurtje in slaap waardoor ik weer een beetje opknap. Vandaag vliegen we de tijd tegemoet waardoor we om 20:00 Nederlandse tijd aankomen op Schiphol. Voor onze lichamen is het dan middernacht dus ik ben benieuwd of we daar nog last van gedaan krijgen. 

In het vliegtuig hebben we een WIFI verbinding waardoor ik dit reisverslag kan uploaden. Die technologie van tegenwoordig is echt bijzonder.. Je zou zelfs kunnen bellen etc. Ik vermaak me met het kijken van films op het schermpje in de hoofdsteun voor me. Nog even en we landen in ons koude landje.. Daar zal ik ook nog wel even aan moeten wennen waarschijnlijk. Pap en mam halen ons op, wat heel fijn is want ik ben gesloopt en Antoon zal ook wel (net als bij aankomst in Mumbai een maand geleden) direct is slaap vallen wanneer hij weer veilig op de grond staat. Ik mis Timon, Ayla en Liam, mijn familie en de diertjes. Ik heb zin om iedereen weer te zien! Een maand is voor ons precies de juiste tijd gebleken. 

Morgen uitslapen, spullen uitpakken en daarna weer over tot de orde van de dag!