Zaterdag 20-02-2016

20:41
Vermoeid liggen we op bed van 'Nirmala Cottage' een kleine homestay in Munnar. Niet echt schoon of uitnodigend hier maar het is alleen maar om te slapen. Morgenochtend trekken we direct verder richting onze laatste stop voordat we bij Miriam, de zus van Antoon, aankomen. De laatste stop zal in het dorpje Teekoy zijn. 

Vandaag een volledig gereisd maar toch ook weer veel meegemaakt. Wat we allebei heel opvallend vonden was het moment dat we Kerala inkwamen. Het lijkt wel een ander land. De wegen zijn beter, alles is een stuk groener en we zien nog maar heel weinig afval langs de weg liggen. In Kerala zijn thee- koffie- en rubberplantages. Het landschap is heuvelachtig wat ervoor zorgt dat er wederom weer hele mooie uitzichtpunten zijn. Ik heb een paar super mooie foto's kunnen maken van het landschap, de wolken en de zon die zich verdeeld over de groene plantages. Hier zouden ook de olifanten moeten zitten die in april weer richting Elephant Valley migreren. Wij hebben ze helaas niet gezien.

De laatste bus richting onze bestemming voert ons door de bergen. Antoon en ik zitten bijna helemaal achterin. Dit is totaal geen goed idee want niet alleen wordt je, nòg meer, alle kanten op geslingerd, je bent ook nog eens getuige van alles wat er ìn de bus gebeurd. maar liefst DRIE passagiers hebben hun maaginhoud tegen de buitenkant van de bus geplakt. De chauffeur doet geen enkele moeite om zijn reizigers een plezierige rit te bezorgen dus als je eenmaal ziek bent dan is het een hele lange rit!
Onderweg het tweede ongeluk van deze vakantie gezien. We hebben het niet zien gebeuren. Zagen alleen een groep mannen een bewusteloze man van rond de 60 de bosjes uit slepen samen met zijn scooter. De mannen legden het slappe lichaam midden op straat en deden verder bar weinig. Er kwam één kerel bij die leek te snappen wat hij moest doen en hij nam de leiding. Omdat dit allemaal midden op het smalle bergweggetje gebeurde stonden zowel wij, als een bus die van de andere kant kwam stil op de rijbaan. Daarachter verzamelden zich steeds meer auto's. Mannen stapten uit en kwamen kijken, tot er een hele groep mannen zich verzameld had rondom het slachtoffer. Vrouwen bleven op afstand, sommigen giechelend. Ik zag het toegetakelde slachtoffer weer bewegen, hij was bij bewustzijn, gelukkig! 
Het voelt gek om toe te kijken. Zeker omdat Antoon en ik allebei BHV hebben gehad en weten wat we moeten doen. Waarschijnlijk zelfs nog beter dan de meeste mannen die daar stonden. Toch hebben we voor deze reis besloten om niet in te grijpen in dit soort situaties. Als we alleen waren geweest hadden we geholpen, maar nu laten we het over aan de locale mensen. Het doet me goed om de man weer bij bewustzijn te zien. Daardoor kan ik mijn schuldgevoel wat van me af schudden.

Rond 16:30 uur komen we aan in Munnar. Deze stad voelt relaxed. Er zijn wel veel mensen maar de verkeersstroom is aanzienlijk minder dan in de andere steden waar we zijn geweest. We zien hier ook weer meer toeristen rondlopen. Bij het toeristenbureau informeren we waar we vannacht kunnen slapen, en zo komen we bij deze homestay terecht, bovenop de berg uitkijkend op de stad. 
We droppen onze spullen en lopen weer naar het dal om wat te eten. In de kleine winkeltjes vinden we nog wat leuke cadeautjes voor thuis. 

Antoon ligt inmiddels te slapen en ik ben ook moe, dus ik ga zijn voorbeeld volgen. Geen idee hoe we morgen in Teekoy komen, sterker nog, de plaats staat niet eens op onze kaart! Maargoed.. dat is zorg voor later. Nu kijken hoe ik zoveel mogelijk kan voorkomen dat mijn blote huid dit vieze bed aanraakt.